از اعزام همکلاسی ها تا قرارداد 598

پایگاه اطلاع رسانی سردار شهید موسی عمویی :   هوا خیلی گرم بود . چند بار قصد به تعویق انداختن گفتگو را داشتم اما با خود گفتم هر چه گرم باشد در مقابل گرمای طاقت فرسای خوزستان نیست !

مقصد امروزم " قائم شهر " بود ..

" حاج میکائیل فرج پور " را هم سید حبیب حسینی به من معرفی می کند .

قرار ملاقات را در خانه یکی از دوستانش تنظیم می کند .

بعد از سلام و احوال پرسی اولیه آمادگی خود را برای انجام مصاحبه اعلام می کند و من هم برای اینکه این آمادگی ایشان را از دست ندهم مصاحبه ام را شروع می کنم.

میکاییل فرج پور، 48 ساله  ، رزمنده و آزاده دفاع مقدس .

" حاج میکائیل " سالهای جنگش را اینگونه ترسیم می کند :

در اوایل سال 60 به جبهه اعزام شده و تا سال 63 حضور داشتم که در آن سال به اسارت صدامیان در آمده ام و بعد از آمدن از اسارت وارد تشکیلات سپاه شدم و باید اعلام کنم از ابتدای اعزام به جبهه تا آخرین روز کاری در سپاه یک بسیجی بوده و می باشم و خواهم بود.

اعزام با همکلاسی ها

جرقه اصلی رفتن من به جبهه از زمان تحصیل زده شد به این صورت که تعدادی از دانش آموزان در یک کلاس در مدرسه شهید آیت الله غفاری بودیم که در زمان تحصیل با منافقین داخل شهر مبارزه می کردیم و بعد از 6 و یا 7 ماه که از شروع جنگ گذشته بود یک روز این تعداد دوست صمیمی با هم مشورت کرده و تصمیم به رفتن به جبهه گرفتیم اما نگران عقب افتادن درس خودمان نیز بودیم به همین خاطر با مدیر مدرسه صحبت نمودیم تا با ما همکاری نماید و ایشان نیز قول هرگونه کمک و همکاری را به ما داد

از پادگان المهدی چالوس تا کردستان

وی ادامه می دهد:اولین بار در 18 سالگی بود که در بسیج قائم شهر ثبت نام کردم و آن زمان در سال سوم دبیرستان تحصیل می کردم.

ما آموزش های سختی را در پادگان المهدی چالوس گذراندیم و آن زمان اولین دوره ای بوده که بسیج بصورت متمرکز در سطح استان آموزش می داد که گروه ما هم جزو آنها بوده و بعد از آموزش هم به کردستان اعزام شده ایم.

همه انگیزه هایم برای جبهه

دفاع از سرزمین ، وطن و میهن بود و پیام های امام (ره) و سوز کلام ایشان دل ما را بدرد آورد و آرمان خواهی ما ،  همه و همه باعث جبهه رفتنمان شد.

از کشاورزی و کارگری تا میدان جنگ

در تابستان ها کار کشاورزی و بنایی و کارگری انجام می دادم تا کمک حال خانواده ام باشم و چون فرزند بزرگ خانواده بودم خانواده ام روی من حساب وی‍ژه ای باز کرده بودند البته باید بگویم مادرم در رفتن من به جبهه بسیار موثر بود و پدرم بیشتر مایل بود کمک حال او باشم

نقشه های فعلی دشمنان

یقینا ابزار تیر و تفنگ دشمن در حمله به کشور ها تمام نشده و همچنین ابزارهای موثرتر و کارسازتری از تیر و تفنگ بوجود آمده که می تواند مخاطبین خود را از کار بیندازد و امروزه عناصر اصلی جامعه جوانان و افراد تحصیلکرده می باشند که دشمن می داند این قشر را با تیر و تفنگ نمی تواند از کار بیندازد و ضربه بزند پس سعی می کند در روح و فکر آنها کار کرده و از درون آنها را عوض کند که خوشبختانه تاکنون موفق نبوده است.

مسجد گرایی دیروز و دنیا گرایی امروز

اقبال جوانان به مساجد در زمان انقلاب با توجه به شرایط زمان که دشوار بوده بیشترهم بوده و جوانان و دیگر اقشار مساجد را بهترین مکان می دانستند اما در عصر کنونی بستر جامعه بازتر شده و متاسفانه دنیاگرایی افزایش پیدا کرده و در دوره حاضر برخی افراد ممکن است برگزاری برخی امور مذهبی مانند خواندن دعای کمیل را منسوخ شده بدانند ولی باید گفت گرایش جامعه به مساجد همان اندازه است و مردم علاقمند هستند تا برخی مراسم مانند گفتن احکام و خواندن نمازجماعت همچنان ادامه داشته باشد .

بئنبال امتیاز نبوده ام

در سپاه که بودم از حقوق و مزایای که همگی اعضا استفاده می نمایند منم استفاده نمودم اما از سهمیه رزمنده و آزاده  بودن خود تاکنون استفاده ای نکرده ام .

رزمندگان ، توقعی ندارند

مردمی که اهل تشخیص باشند و نگاه اعتقادی به رزمندگان داشته باشند آنها را قدر و اجر می دهند اما شاید برخی از جامعه این افراد  آنها رابا بی انصافی  میراث خوار و سهام دار جامعه بدانند و این را هم باید بگویم که رزمندگان و یادگاران دفاع مقدس توقعی ندارند تا در جامعه نگاه خاصی به آنها شود.

رسانه ها کم کاری کرده اند !

رسانه ها و هنرمندان حق واقعی جنگ را نمایش نداده و جان و اصل مطالب را بیان نکرده اند و متاسفانه هر چقدر زمان می گذرد این کار کمرنگ تر شده و به نظر من کمتر از 10 درصد واقعیت های جنگ نشان داده شده است و مسئله اصلی باطن و معنویات جنگ است که متاسفانه تاکنون هیچ کسی نتوانسته آنها را بیان کرده و یا نمایش دهد.

این رزمنده که جانباز 50 درصد نیز می باشد آرزو دارد و از خدا می خواهد همان آدم دهه 60 بوده و به همان اعتقادات به صورت عملی رسیده و حس کند.

حاج میکائیل شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات اسارت خود را چنین کوتاه بیام می کند :

مدت 6 سال و 2 ماه اسیر بودم و بودن در کنار افرادی که شهید شده اند شیرین ترین خاطره و از دست دادن آنها نیز تلخ ترین خاطره من می باشد.

در زمان اسارت نیز روز اول بدترین خاطره بود زیرا سخت ترین و شدید ترین ضربات روحی و جسمی بر ما وارد شد مانند ضربه و تنبیه و شکنجه کردن ما از ساعت 4 صبح تا 9 شب و به صورت یکسره و ما بعضا عمر خود را تمام شده می دیدیم.

حتی عراقی ها هم ...

در زمان رحلت امام در اسارت بوده ایم که شنیدن این خبر تار و پود اصلی بچه ها را از بین برده بود زیرا اسرا آزادی و پیروزی خود را در امام میدیده اند و باید بگویم حتی عراقی ها هم از شنیدن خبر رحلت امام متاثر شده بودند.

... و قطعنامه  598

و در زمان پذیرش قطعنامه هم در اسارت بودم که بعد از شنیدن خبر پذیرش ناراحت شده بودیم زیرا از فلسفه اینکار و حرف های امام بی خبر بودیم اما بعد از بازگشت از اسارت و شنیدن نظرات امام و در نظر گرفتن همه ابعاد خوشحال شدیم زیرا دیدیم حق با امام راحل در پذیرش قطعنامه بود.

نسل جدید و نسل قدیم

اگرالان جنگ شود جوانان نسل جدید بیشتر تمایل دارند به جبهه بروند و نسل جدید بهتر از نسل قدیم است ، نسل قدیم تفکیک شده و گروهی پشیمان و گروهی هم بی تفاوت شده و گروهی هم که بر روی اصول خود مانده اند دیگرشاید توان جسمی برای مبارزه رزمی ندارند اما نسل جدید با تاسی از نسل قدیم و امیدوار به آینده بیشتر از جوانهای زمان انقلاب به جبهه ها می روند.

فرج پور اوقات فراغت خود را با مطالعه و تدریس در دانشگاه می گذراند و تصریح می کند : ناگفته هایی در درون ما می باشد که آرزوی انتقال آن به نسل جدید را دارم.

همه جا گفته ام ؛ مدیون همسرم هستم

من همه جا گفته ام که در زندگی مدیون همسرم می باشم ،ایستادگی ایشان در مقابل مشکلات و سختی ها ،بزرگ نمودن فرزندم ،تعامل و خوش رفتاری او با خانواده ام و مانند اینها نشان از یک روحیه ، ایمان و فکر قوی در همسرم بوده و می باشد و من ارتقاء و پیشرفت خودم در تمامی زمینه ها را مدیون همسرم می دانم و باید بگویم که مهریه ازدواج ما 60 تومان بوده است.